Op 9 maart 2019 overleed in Dendermonde de heer Robert Ruys.
Hoewel hij tal van andere kwaliteiten en functies opnam,
kennen heemkundigen in Oost-Vlaanderen hem vooral als de
bezielende voorzitter van wat toen heette: het Verbond van
Kringen voor Heemkunde in Oost-Vlaanderen.
Maar de heemkundige loopbaan van de heer Ruys startte in
zijn geliefde Wichelen. Als geboren Hammenaar (°16-9-1940)
verhuisde hij na zijn huwelijk met Francine Roelandt naar
dit dorp aan de Schelde. Hij werd er al snel actief in de
lokale heemkundige kring, zoals blijkt uit de bijna 100
artikelen die hij er schreef voor het tijdschrift dat hij
zelf in 1974 mee opstartte.
Het lag dan ook voor de hand dat Robert zijn kring zou
vertegenwoordigen in het reeds genoemde Verbond. In 1976
werd hij opgenomen in het vernieuwde verbondsbestuur, waar
hij de functie van ondervoorzitter opnam. Een jaar later
werd hij voorzitter. Onder zijn geestdriftige leiding
ontplooiden de Oost-Vlaamse kringen tal van grootse en
geslaagde evenementen. We brengen er enkele in herinnering.
De jaarlijkse gouwdagen waren hoogmissen van de heemkunde
waaraan veel gelijkgezinden met plezier deelnamen en
onderlinge contacten legden die de digitale wereld niet kan
evenaren. Robert opende en sloot de bijeenkomst met een
vurige en aanstekelijke toespraak en huldigde de laureaat
van de Reinaertprijs met veel verve.
.jpg)
Robert Ruys stond ook mee aan de wieg van het “Contactblad”,
het instrument bij uitstek om basisinformatie en nieuws uit
de heemkundige sector te verspreiden onder de bestuursleden
van de Oost-Vlaamse kringen. Ook voor dit tijdschrift maakte
Robert vele tientallen bijdragen klaar die – zoals de titel
het vroeg – de contacten bevorderden.
De huldiging van de “Geslaagde restauraties in
Oost-Vlaanderen”, een initiatief dat reeds eerder genomen
was in de schoot van het Verbond, wist Robert Ruys uit te
bouwen tot een feest van de kleine monumentenzorg. Eigenaars
van historische gebouwen, privaat of publiek, groot of
klein, in de stad of op het platteland werden steeds met
veel bravoure in de bloemetjes gezet om hun zorg voor hun en
ons erfgoed. De eigenlijke huldiging werd steeds
voorafgegaan door een lezing over een bijzonder aspect van
de monumentenzorg.
Robert Ruys was ook initiatiefnemer van enkele grootse
tentoonstellingen die hij samen met zijn bestuur en tal van
Oost-Vlaamse kringen opzette: “Tot heil van mens en dier”,
“Schatten van Oost-Vlaamse schuttersgilden”, “Aspecten van
Oost-Vlaamse gemeenten”, … Hij propageerde met veel
overtuiging de lessenreeksen die het Verbond organiseerde,
verwelkomde iedereen persoonlijk op algemene vergaderingen
en gouwdagen, zag met plezier nieuwe kringen aansluiten bij
de heemkundige familie.
Tal van kringen konden steeds op de gouwvoorzitter rekenen
om evenementen, jubilea, startvergaderingen met zijn
inspirerende aanwezigheid kracht bij te zetten. Hij
doorkruiste de hele provincie, legde goede contacten bij het
provinciebestuur en sponsors. Tijdens zijn voorzitterschap
gingen alle bestuursvergadering door te Wichelen ten huize
Ruys-Roelandt, waar de leden met de grootste gastvrijheid
ontvangen werden.
Voor al deze inzet werd Robert Ruys in 1984 vereerd met de
Reinaertprijs en in 2002 met het Jozef Weyns Eremerk.
Niemand verdiende het meer.
In 2012 legde hij zijn ambt als voorzitter neer. Gedurende
35 jaar had hij de Heemkunde in Oost-Vlaanderen gedragen.
Lut Bavay
|